زمین، سومین سیاره نزدیک به خورشید و بزرگترین سیاره در میان سیارات درونی است. ساختار درونی زمین مثل سایر سیارات درونی از یک هسته داخلی و یک هسته خارجی به همراه لایه های مذاب و نیمه مذاب و سنگی جامد تشکیل یافته است. هسته داخلی فلزی و جامد بوده و توسط هسته خارجی که فلزی و مذاب است، احاطه شده است.
زمین سیاره‌ای است منحصر بفرد، دارای آب مایع و جوی که قسمت اعظم آن از نیتروژن و اکسیژن تشکیل شده که تداوم حیات را ممکن می‌سازند. در منظومه شمسی، زمین پنجمین سیاره از لحاظ بزرگی و سومین سیاره نزدیک به خورشید است. چگالی زمین از تمامی سیارات بیشتر است.
هر چند کرویت زمین از زمان‌های قدیم 530) سال قبل از میلاد) توسط فیثاغورس و با استفاده از برخی دلایل فیزیکی مشخص شده بود ولی امروزه پروازهای فضایی و عکس برداری از زمین مطمئن ترین روش برای مشاهده کرویت زمین ا ست. در نگاه اول میتوان زمین را کره‌ای به شعاع متوسط 6371 کیلومتر در نظرگرفت ولی میدانیم که کرویت زمین کامل نیست، بلکه زمین در قطبین کمی فرورفتگی دارد بطوری که شعاع استوائی آن 6378 کیلومتر و شعاع قطبی آن 6356 کیلومتر است.
